…Ama alın teriyle çalışıp para ka­zanmanın utanılacak, sıkılacak bir tarafı olabilir mi? Gün gelir insanın önüne ne fırsatlar çıkar, nice kapılar açılır, çekilen sı­kıntılar bir gün sona ermez mi? Hayatta başarılı olmuş insan­lar, daha önce ne sıkıntılar çektiklerini, hangi meşakkatli işler­de çalıştıklarını anlatmıyorlar mı? Hem her zevalin bir kema­li, her yokuşun bir inişi, her kışın bir baharı, her karanlık gecenin bir sa­bahı yok mu? Hayatın kanunu bu değil mi? Zorluk da rahat­lık da devamlı değil, nöbetleşe… Hayatımız böyle gelgitlerle dolu. Zorlukla beraber bir kolaylık da var. Önemli olan azimli, kararlı olmak, zorluklarla mücade­le etmek, yılmamak, haddi aşmamak, sabretmek, helalinden, alın teriyle kazanmak, nimete şükretmek değil mi? Zira be­terin de beteri, bizden daha kötü durumda olanı yok mu? Ayakkabımız olmadığı için üzülüyoruz ama sokakta ayakları olmayan adamlar da var…