Evet hazin bir ortamda, zor bir zamandayız. Gelgelelim bir şekilde yaşamasını ve yaşatmasını bilmekle de yükümlüyüz. Hayat kaçıp gitmektedir hiç kuşkusuz. Lâkin *geç* ile *çok geç*e teslim olmak da neyin nesi? Hem burada asıl önemli olan insanın ne kadar süre yaşadığı mı, yoksa ne yapıp nasıl yaşadığı mı? Zamanı boşa harcamak acaba gerçekte neyi harcamaktır? *Nice ömürler vardır ki,* der bilge,*zamanı uzun, değeri kısa; nice ömürler de vardır ki, zamanı kısa, değeri çoktur.* Öyleyse bugünün değerini bilmek, yürekli bir yol eri olmak, hayatın anlamını kavramak, insan olmanın şuûruna varmak ve ağyar meydanlarında ömrü bereketlendirmek biricik görev sayılmalı değil midir?