Ne zaman geleceksin? Ne zaman kavuşacağız? Benliğimizin yok oluş, yitiriliş belki de sıkışmış ruhlar evreninde; Yalpalayan, kavuşmayı bekleyen, birbirini arayan tekrara düşen. Baştan sona arayış mücadelesi veren, tamamlanmayı bekleyen ben ve sen. Aşkın muhtelif mabetlerinde haykırarak dilediğim bir yankı olarak kalmandan duyduğum ıstırap dolu kaygı; Ruhumu esir bir hastaya, hatta bir düşküne dönüştürüyor. Ben; Biçare umutlarla tırmandığım bugünlere, en çok da senin için suladığım ve büyüttüğüm düş bahçelerinde el ele koşabilmek için katlandım. Belki yolumuzdan sapar, başka bahçelerden erikte aşırırız. Kim bilir.