Gece kurt ulumaları, gündüz güneş üç günü bitirdik. Unutamadığımız anlar yaşıyorduk. Bu cesaretimizi kutlamamız gerekirdi aslında. Bir gün sonra dönecektik. Belki bir gün daha fazla kalabilirdik. Buna son gün karar verecektik. Bu kısa kamp yaşamı bize bir şey öğretti. Ortaya attığımız fikirler konusunda bir dayatmada bulunmuyorduk. Vereceğimiz kararları tartışarak alıyorduk.

Aldığımız karar hepimizin ortak kararı oluyordu Bu yüzden aldığımız kararlara olur olmaz itiraz etmiyorduk. Son tartışarak aldığımız kara dönüş günü üzerineydi. Bu kadar yeter deyip dönme kararı aldık. Sabah olunca yola çıkacaktık. Sabah uyanınca, daha güneş doğmamış sandım. Dikkatlice baktım. Yayla evinin tahta aralarından içeri sis doluyordu.

Olduğum yerden seslendim. “Kalkın arkadaşlar. Her yer sis içinde kalmış. Bu gün dönemeyiz.”Çabuk kalktılar. Kapının önündeki ateş çoktan sönmüştü. Dün gece biz uyuduktan sonra, yağmur yağmış ateşi söndürmüştü anlaşılan. Yattığımız yerin altındaki ahırda atın gürültüsü yoktu.