“Sofia bu harika bir aşk hikâyesi. İzin verirsen yazabilir miyim?” dedim gözlerim parlayarak. 
Kahvesinden bir yudum daha aldı ve “Bilmiyorum ki İpek…” diye cevapladı beni.
 Bu henüz reddedilmediğimi gösteriyordu ve biraz ısrarla kabul ettirebilirdim.
“N’olur…” dedim şirin görünmeye çalışarak.
“Yazar arkadaşın mı var derdin var.” dedi ve mutfakta bize spagetti sosu hazırlayan sevgilisine bakarak iç geçirdi.
“Tamam tamam… Yaz ama bir şartla.”
“Kabul ettin ya ne istersen varım.” diye atladım gelecek şartın zorluğundan bir haber.
Sofia, tek kaşını kaldırıp tehditkâr bir bakış attı.
“Kızların Andrea’ya âşık olmayacağına söz ver.”