Titreyen ses tekrar duyuldu. Sesin sanki kendi içinden geldiğini hissediyordu. Aynada yüzüne baktı ve korkuyla gözlerini kapattı. Gözleri kapalı bir vaziyette düşünmeye başladı. Aynada sadece dudakları görünüyordu ve dudakları kendisiyle konuşuyordu. “Acaba yanlış mı gördüm?” diye söylenerek tekrar gözlerini açtı, aynaya baktı. Yanlış görmediğini anladı, suratı yoktu. Yalnızca dudakları yerinde duruyordu. Gizli bir güç suratının öbür taraflarını silgiyle silmiş gibiydi. Eline aynayı aldı, suratına doğru yaklaştırdı. Aynadaki görüntü değişmemişti. Aynayı yılan tanrıçası heykeline doğru tuttu. Çıplak kadın heykeli aynada hatasız bir şekilde görünüyordu. Aynaya tekrar baktı. Dudakları aynanın tam ortasına yapışmış gibiydi. Doğru mantık yürütmeyi bıraktı. Kendini bu gizemli yaratığa teslim etti…