Çok gerçekçi bir rüyadan, ağlayarak uyandım ben. Acım hala yüreğimi sıkıştırıyor. En uzun karabasanlar bile birkaç saniyeye sığarmış ya. İçimde hala kaybettiğim sevgilimin acısı. Boğulma anında mı yaşadım, bu sanrıyı? Ada bir düş, kedi bir düş, saçlarının kokusu bir düş müydü? Nasıl kurtulurum ki, bu acıdan? Hem bütün yaşananlar bir düş olsa ne değişir? Benim Erika’m gerçekti. Hem ben ne bilirim, Ermenilere ait bunca bilgiyi? Bunca Ermenice ismi, daha önce hiç duymadım ki. İnsan bilmediği şeyin düşünü görebilir mi?