“Anadolu efeleri uşaklarıyla gezerler. Halbuki bu efe tek başına… Yanına uşak falan almaz. İşte bunun için köylü ona Yalnız Efe der. Onun korkusundan kazada kimse kötülük yapamazmış. Zenginlere haber gönderir, ‘Falan fakire yardım ediniz. Falan öksüzü evlendiriniz, falan köprüyü yapınız. Falan köye bir mektep kurunuz,’ gibi emirler verirmiş. Benim teyzem bir kere odundan gelirken onu görmüş. Anlatırdı: Arkasında erkek giysisi varmış, yamaçta namaz kılıyormuş. Peri gibi güzelmiş.”