En güçlü hafıza bile en zayıf mürekkepten solgundur. İster tatlı ister acı olsun, hatıra genelde insana acı verir. Öyle anılar vardır ki, anlatırken güzelliği gider. Bazı anıları ne yapsan susturamıyorsun. İşin özü zaman çabuk gеçsе dе anılar eskimiyor ve sen anılara mahkûm bir fani olduğun gibi hatıralara meftun bir âşık olarak kalacaksın. Fakat hatıralar da dal istiyor kuşlar gibi konacak.

Yüreği sevgi ve şefkat dolu bir gönül erinin dediği gibi; “Kâinata hikmet nazarı ile baksan hiçbir şeyi nizamsız, gayesiz göremezsin. Sen nasıl nizamsız gayesiz kalabilirsin?”

Denizin hoyrat dalgaları arasından dostumu kaybetmenin hüznüyle uyandım, gözyaşlarımı sildim, sahil boyunca yürümeye başladım. Nereye gideceğimi bilmiyordum nereye varacağımı da.