İnsan hayatı çocukluk, ergenlik, yetişkinlik ve yaşlılık olarak dört döneme ayrılır. Ergenliğe kadarki süreci kapsayan çocukluk dönemi, insanın gelişimi ve kişiliği açısından çok önemlidir. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam ideal bir insan tipi ve toplum oluşturmak için hayatın her alanını düzenleme amacındadır. Bu nedenle söz konusu dinlerde geleceğin yetişkin bireyi olan çocuk ile ilgili de birçok emir, tavsiye ve yasaklama mevcuttur. Bu kapsamda çocuğun anne ve babasının cinsel ilişkisinin meşruiyeti, çocuk sahibi olma ve çoğalmanın önemi, doğum kontrolü, kürtaj ve çocuk düşürme; yeni doğan çocukların dine/cemaate kabul töreni, ad verme ve sünnet uygulamaları; çocuğun kimliği, masumiyeti/günahkârlığı, cinsiyeti, engelliliği ve ölümü; yetim, öksüz ve kimsesiz oluşu, hakları-sorumlulukları ve dini eğitimi hakkında ilgili dinlerin inanç ve uygulamaları oldukça önemlidir. Çünkü bir dinin ya da ideolojinin çocuğa bakışı, onun insana, hayata, topluma ve geleceğe bakışını da yansıtır.