Yirminci yüzyılın başından itibaren Yahudilik ve Hristiyanlık arasındaki ilişki çarpıcı biçimde değişmektedir ve bu durum söz konusu dinler arasındaki bugün gelinen nokta açısından birkaç cesaret verici haberden biridir. Yüzyılın ilk yarısında az sayıda bilim insanı ve dini lider, ilişkilerin yakınlaşması ve yeni bir düşünce biçiminin gelişmesine öncülük etmişti. Bununla birlikte Holokost’un etkisi, İsrail devletinin kuruluşu, ekümenik hareketin gelişimi ve toplanan İkinci Vatikan Konsili’nin (1962-5) çalışmaları bu değişimin daha da yaygınlaşmasını sağladı. Sonuç olarak, uzun zamandır Yahudilere yönelik şiddetin azmettiricisi olan Hristiyanlık, Yahudiliğe saygıyı ve takdiri yeniden keşfetti ve bir zamanlar uzak bir hatıra olan ‘yakın ilişki’ artık büyük ölçüde restore edildi. Yahudilerin kendi başlarına kaldıkları ve Hristiyanlığın bir düşman olduğuna dair geleneksel bakış açıları, Hristiyanlıkla bir ortaklığın mümkün olduğu fikri ile yer değiştirdi.