Elinizdeki bu kitap,Türkiye’de İngilizce-yabancı dil öğretimi konusunda süregelen ve bir kısmı değişmesi gereken yaklaşım ve uygulamalar konusunda görüşler içermektedir.Bu görüşler ve deneyimler elbette öznellik taşımaktadırlar,fakat göz ardı edilemeyecek düzeyde bir nesnelliğe de sahip oldukları söylenebilir.

Yazarın İngilizce öğretmeni olması,size kitabın sadece İngilizce öğrenimiyle iligli olduğunu hissini verebilir ; kitabın hedeflediği okur kitlesi de öncelikli olarak İngilizce-yabancı dil öğretmenleri gibi görünmektedir. Fakat kitapta, anadilde yeterliliğin eğitimdeki önemi,öğretmene bağlı,ama ondan bağımsız (asenkron) öğrenme, öğrenciyi doğru kaynaklarla tanısştırma gibi oknular ele alınmaktadır.Söz konusu bu başlıklarınsa her branştan eğitimcinin ilgi alanına giren konular olduğu fikrindeyiz.