*Oysa Umut Sıcaktı*

Ya Maviysen?

Kurumuş dudakları ile ışık saçan gözleri tezatlık oluşturuyor ve ilyas farkında olmadan ela mı kahverengi mi karar veremediği gözlerin harelerne karışıyordu. Seneler once Rüya’yı alan şehir belki de bu kez daha insaflı davranırdı.

Amerika’da kurt kapanına benzettiği iş dünyası İlyas’ı fazlası ile yormuş ve uzun sureyle de olsa yaşadığı ilişkilerin stabilleşmesi Amerika’dan kaçma isteğini körüklemişti. Umudun rüzgarını kalbinde taşıyan İlyas Rüya’nın bıraktığı yerden on yıl sonrada olsa devam etmek istiyordu. Tüm bu soruların cevabını hayatını değiştiren şehir verecekti. Bursa tüm heybeti ile bu soruların ortasında duruyordu. Bursa... *Seni alan şehir tüm sokaklarını ezberledim vaktiyle. Gitmene isim koyamadım, her yağmur yağdığında yüreğimde ıslandı Bursa ile beraber, rüzgarın kokunu getirmesini bekledim. İnanır mısın hissetim gittiğini; çünkü Bursa çocuk mavisini sen gittiğinde kaybetmişti.*

-Perihan Çakmak