Benim aklımda tek bir şey vardı: Şimdi birimizin ayağı kayıp düşse, maazallah, dibe varıncaya kadar kalan en büyük parçası, herhalde kulağı olur ve o panik haliyle, kim bilir kaçımızı da peşinden sürükler...

Benim aklıma ölüm gelmişti, onunkine yaşam… Onun canlandığı yerde, benim dizlerimin bağı çözülmüştü. O “Gel de burada yaşama,” diyordu, ben “Ya buradan düşüp ölürsem,” diyordum…