İbnu Nebate 946 yılında Diyarbakırın ‘Meyafarqin’ bugünkü Silvan ilçesinde dünyaya gelir. Ulemanın icmaı ile edep, ahlak ve belağata eşine az rastlanır hutbeler vermiş. Rivayet edilirki İmam Gazali ibnu Nebate’nin hutbelerini irad etmiş. İmam Zehebi onun hakkında ‘fesih ve beliğ bir dil sahibi olmakla beraber nasihat ve hutbeleri çok faydalı ve güzel bir alimdir’ demiş.

İbnu Nebate bir rüyasında:

Hz. Peygamber (a.s.m.) kendisine sahabelerinin yanında ‘merheba sana ey -xetibul-xuteba- hatiplerin hatibi’ diye seslendiğini ve okuduğum hutbe sonunda da bana ‘Çok güzel söyledin yanıma yaklaş’ deyip yüzümü tuttu ve öptü. Sonra mübarek tükürüğü ile ağzıma mesh etti ve ‘Allah sana tevfik etsin’ dediğini söyler.
İmamı Kindi der ki : Bu rüyadan sonra İbnu Nebatenin yüzü nur halesi gibi olmuş çokça güzellik kesbetmişti. Ayrıca rüyasından sonra üç gün boyunca ne yemek yedi nede birşey içti. Zatan hiçbir şeye iştahı da yoktu. Ağzı misk gibi kokuyordu.

İbnu Nebate bu rüyasını halka anlattığında:

Resulullah (a.s.m.) bana ‘xetibul-xuteba’ isimini vermiş diyerek gururlanırmış.

Mela Mıhemed Ferid Geçit tarafından Arapçadan Kürtçeye tercüme edilen ve Nûbihar yayınevimiz tarafından arapça ve latince harfler ile karşılıklı olarak yayınlanan bu eser günümüz insanlarının istifadesine sunulmuştur.