Wigan’da işsizler arasında atık kömüre yönelik rekabet o kadar şiddetli hale geldi ki bu görülmeye değer “kömür için mücadele” adı verilen olağanüstü bir geleneğe yol açtı. İşsiz bir madenci bir öğleden sonra beni bu mücadeleyi görmeye götürdü. Aşağıdaki vadiden geçen bir demiryolu ile eski cüruf yığınlarından oluşan dağlık bir yere vardık. Birkaç yüz düzensiz, herbiri bir çuval ve paltolarının altına kömür çekici bağlanmış adamlar, yamaçta bekliyordu. Maden ocağından toz çıktığında, kamyonlara yüklenir ve bir motor bunları çeyrek mil ötedeki başka bir cüruf yığınına bırakırdı. “Kömür için mücadele” süreci, hareket halindeyken trene binmekten ibaretti; hareket halindeyken binmeyi başardığınız herhangi bir kamyon “sizin” kamyonunuz olarak kabul edilirdi.