Şiirler de yıllanmış şaraplar gibidir, zamanı gelince yudumlanmalıdır. Yazarın, kimi şiirleri kar tutmayan denizler gibi kimi şiirleri “bahar karları” gibi… Bu kitabı okurken yüreğiniz su berraklığı kadar dingin, içinizdeki yaşam buğday sevinci kadar bereketli ve yokluğunuz hançer yarası… 
Yazar, şiirlerinde ceylan bakışlı gülüşünüzün nöbetini tutuyor ki kimseler vurmasın diye.
Tohum toprakta demlenir, insan…
İnsan, yaşamın içinde demlenir, nokta koyamaz, virgül koyarak devam eder.

Babam: "Beni niye aramıyorsun?" diyor,
Ah, benim babam!
Kayboldum diyemiyorum.