Allah (cc.) Âdem’i yaratırken topladığı her toprakta ihtiras, unutkanlık, gaflet, şehvet, heves, üzülmek, sevinmek, hatırlamak vs. insanın fıtri olarak ruhunda bulunan bütün kuvveleri derç eylemişti. Gün gelecek, Âdem gibi bizi de onlarla sınav edecekti. Onu bir defa tadıp cennetten sürgün eden meyve ise; insanın nefsani heveslerine kapılıp, şehvetini galeyana getirdiği, gayr-ı meşru arzularından başkası değildi.