`Venedik Taciri`, özellikle gerilim öğesi açısından Rönesans İngiltere tiyatro geleneğine ışık tutabilecek bir `ders kitabı`. Oyunda çeşitli tür ve nitelikte `merak` unsuru, karşıtlık, çatışma, çelişki, ikilem var: Dünyanın her yanından talipler Portia`yı istemeye geliyor ve biri hariç hepsi eli boş dönüyor: Umdukları ile buldukları uyuşmuyor. Her birinden, altın, gümüş, ve kurşun sandıklarından birini seçmesi, bir anlamda kendini açığa vurması ve `dünya görüşünü` belirtmesi isteniyor. Hem seçim yapıyorlar, hem kendilerini sınıyorlar. Kesintisiz, ama masalsı, `romans` ve komedi havalı gerilim egemen bu bölümde. Portia`nın taliplerinden biri de Bassanio: Venedikli, yakışıklı, bilgili ve eğitimli, yürekli bir genç.