Adam döndü, kadının içine baktı, gülümsedi.
Kadın bakışlarını kaçırdı, bakmamalıydı ona, bu masal sürmeliydi daha, bu sorular…
*Kendinin hangi halindesin?* diye sordu adam.
*Alfabenin son harfi, ne içimde ne dışımda,* dedi kadın.
Adam torpido gözünden küçük mavi bir kır çiçeği çıkardı,
Kadının beyaz pantolonlu dizine koydu ve sordu:
*Bir çiçeğin kokusuna ne sarıp gönderirsin?*
Hiç düşünmeden *Keman sesi,* dedi kadın.
*Acıdan yavaş yavaş öldüren bir kemanın sesi.*