Her insanın sakladığı kimseye anlatmadığı yaraları vardır, bu yaralar insanı güçsüz kılar, en zayıf yönleri bu yaralarıdır. Ona açacak göstereceksin bu yaraları onun her nefesi, her dokunuşu kapatacak bu yaraları. Sevdikçe onu yeni yaralar açacaksın gönlünde onun kapadığı yaraların yerini bu yara alacak. Savaşacaksın onunla ama kaybeden hep sen olacaksın. Ona olan hasretin en büyük yaran, en büyük zaafın olacak. Onsuzlukla savaşacaksın, defalarca gitmek isteyeceksin bu cepheden, aldığın her yara gün gün eritecek seni. Ne kalıp savaşmaya cesaretin olacak, nede kaçıp gitmeye gururun. Bu acı mı daha zor, yoksa ayrılmak mı? Bilmiyorum. En korktuğum şeydi bilmemek, hiç bir şeyden korkmayan biri bile korkar bundan. İnsan karanlıktan mı korkar, yoksa o karanlığın içinde neyin olduğunu bilmemekten mi?