Yusuf’un en büyük suçu, devletini işgal eden askerlerden birini canından çok sevmekti. Bir yandan vatan mücadelesi bir yandan bu kara sevda her geçen gün bitiriyordu onu. İmkânsız bir sevdaydı bu, düşmandan yar olur muydu? Vatanıydı söz konusu, dul kalmış kadınların ve öldürülmüş babasının kanı yerde mi kalacaktı…? Yusuf’un, vicdanı ve imanı böyle bir sevdaya müsaade edecek miydi?

Vazgeçmeliydi ya yardan ya davasından… Ortası var mıydı bu yolun acaba, vicdanı yanıltmadan doğruya yürüye bilmenin…