Şefika – Bakın İşte… Ata… Ata gitti. Kendini zehirledi, benim için zehirledi. Biz birbirimizi severdik. Ben … Ben onunum. Ben onun eşiyim ; Paşa’nın değil. Paşa’nın eşi olmayacağım. Kim ne derse desin. İkimizi Allah birbirimiz için yaratmış. Yarattığı vakit birbirimize nişanlamış. Huzuruna da beraber çağırdı. Gelinlik odamızı kendi divanında, kendi cennetinde hazılamış. Görüyorum… İşte…