Tüm mesele var olmaktı. Var olmak için verilen nihai savaşların birçoğu insan zihnine makul gelse de bazısı başka hayatları ardında sürükleyip yok ediyordu.
Ahmet Arif der ki;
 Gelgelelim,
   Beter, bize kısmetmiş.
   Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
   Susmak ve beklemek, müthiş
Bazen susmak zorunda kalmak, birinin yaşamı için feda edilmek öyle zor ki… Deneklerin hepsi  iliklerine kadar yok olmanın sancısını çekerken kimse onların can yakıcı çığlıklarını duymadı. Yok olmaktan başka çareleri yoktu. Tutsak edildikleri yerden kaçmaları ise olanaksızdı.
Pamir, “Zehre bal çalmadıkça aymaz dünya” der.
Kenya, “Herkes bir sonun başlangıcıdır. Bazıları acı bir başlangıcın celladıdır, bazıları ise mutlu bir başlangıcın mimarı”
Muhsin Bey, “Şimdi başlattığım felaketin orta yerinde bir başımayım. Artık bu oyun burada bitti diyemem. Herkes kurban, herkes oyunun birer figüranı…”