Hayat bu. Bir çığlıkla geliyorsun.Giderken de şanslıysan çığlık atarak gidiyorsun.Değilse sessiz, belki kırgın, göçüyorsun göç kervanının epey ardında kalan fukara gibi. 
     
Doğarken ömür veriliyor eline tutamıyorsun  acemi bir tavırla ve bu acemiliğin hiç geçmiyor. Harcanıyor avuçlarının arasında.Şanslı olanlarımızın ellerini eller sarıyor, Ömür boşa gitmiyor, kayıp azalıyor.İşte o elleri kaybetmeyin.

Var`larınızın kıymetini bilin.Eşinizin, evlatlarınızın, işinizin, sağlığınızın, rızkınızın ve daha nice "Var"larınızın.
Anı`lı Zaman sakiniyim ben. Geçmiş zaman şairi.İlk kitabımda Anı`lı Zamanlarımızı paylaştık sizinle. Şimdi Var`ımızı paylaşmaya var mısınız?