Küçük akşam teknelerinin vapura yol vermesi, Nesrin’in gözünde mahalle uğurlamasını canlandırdı. Ne zamandır kendisini uğurlayan kimselerin olmadığının farkına varmıştı. Süreyya’nın bunu yapmasına imkân yoktu. Küçüktü. Annesi, kucağında Süreyya olduğu halde Nesrin’i evden yolcu ederken arkasından bakmazdı. Buruktu. Bülent ise kendisini yolcu etmekle meşguldü. Uzaktı. Dalga hışırtıları, şehir yalnızlığına ritim veren melankolik bir beste gibiydi. Kabullendi. Lâkin dalgındı.
Uzak Yalnızlıklar...
Mahalle esintisinden yoksun insanların düştüğü yalnızlık çevrimi… Şiirsel bir anlatım…
Zihnî karmaşıklık ve çelişkiler…
Şehrin insanları yalnızlaştırılmasının konu edildiği yalnızlık destanı…
Bütün manzaralarıyla İstanbul…
Bütün manzaralarıyla hayat ve insan…
Girift kurgusu, bir labirent döngüsüyle ilerleyen akışı ve ustaca işlenen sanatsal anlatımıyla Uzak Yalnızlıklar kendi ruhunuzda kaybolacağınız ve yolun sonunda yine ruhunuzu bulacağınız bir başyapıt…
