Hz. Muhammed’in hayatı eskiden beri onu takip edenlerin merakını celbetmiştir. Bu merakın doğal bir sonucu olarak Arap, Fars ve Türk dillerinde Hz. Peygamber’in hayatını anlatan çok sayıda eser vücuda getirilmiştir. Türk edebiyatında Hz. Peygamber’in hayatını anlatan eserler Ahmediyye, Muhammediyye, Nebeviyye, Siyer gibi adlarla anılır. Kapsamı geniş olan bu eserler yanında Hz. Peygamber’in mucizelerini anlatan, hacim olarak daha küçük, tematik eserler de ortaya konmuştur. Hz. Peygamber’in mucizelerinden biri de Miraç hadisesidir. Bu konuyu anlatan müstakil eserler Mi‘rāciyye, Mi‘rāc-nāme, Mir‘āc-ı Nebî, Mi‘rācü’n-Nebî, Sāhib-i Mi‘rāc gibi adlarla anılır. Mi‘râciyye türünün Türk edebiyatında bilinen ilk örneğini 12. asırda Süleyman Hakîm Atâ yazmıştır. Türk edebiyatında geniş kitlelere hitap eden bu türün müstesna yazmalarından biri de 1436 yılında istinsah edilmiş olan Uygur harfli Mi‘râc-nâme’dir. Çalışmada Mi‘râc-nâme’nin Paris Bibliothèque Nationale’de ve çeşitli özel koleksiyonlarda bulunan Uygur harfli nüshaları ile Süleymaniye Kütüphanesi’nde bulunan Arap harfli nüshası karşılaştırmalı olarak ele alınmış, metinlerin dil özellikleri ortaya konmuştur.