Ben iyiliği bulmak istiyorum, tüm kötülüklere rağmen iyiliği çevreme bulaştırmak istiyorum. Bunun için güce ihtiyacım var. Kirpiklerimde çiçekler açsın istiyorum bu kez. Baharın tatlı esintisini hissetmek istiyorum ruhumda. Morluklar içinde olan kollarıma inat, olmayan saçlarıma, kirpiklerime, kaşlarıma inat filizlensin içimdeki çiçekler. Bu çiçeklerin tatlı kokusu sarsın etrafımı. Onlar büyüdükçe benimde umudum büyüsün. Birkaç kelimeyle kolayca anlaşılabileyim. Sessizliğimden ne demek istediğimi anlayan insanlarla dolsun etrafım. Kırmaktan çekinen insanlarla dolsun çevrem. Kelimelerimdeki umut dolu sözcükler hayat versin insanlara. Kirpiklerimden yaş değil umut aksın her seferinde. Yitirilen onca şeye inat yeniden başlayabilme gücü hep benimle kalsın. Kalsın ki denemekten korkmayayım her seferinde. Düşmekten korkmayayım. Her bir hayalim bir gün gerçekleşince inancın varlığını hissedeyim tüm bedenimde. Düşecek gibi olsam da umudun bitmek bilmeyen sesi gelsin kulağıma ve desin ki önceden de düşmüştün o zaman nasıl ayağa kalktıysan yine öyle ayağa kalk diye fısıldasın usulca.