Bütün kapılarına kilit vurarak kaçıyorum bu şehirden. Tek tek ateşe veriyorum bütün sokaklarını. Gecenin zifiri karanlığında benzin döktüğüm şehrin bütün caddelerini ateşliyorum. Bir aydınlık kaplıyor tüm karanlık günahları. Enselerinden tutup ışığa tutuyorum gece günahlarına bulaşan yüzleri. Şıpır şıpır gözyaşları içinde terk ediyorum bu şehri.*
UMUT POSTASI’nda; Tokyo, teknolojinin canlılığına karşı insanlarının ruhsuzluğu; Kiev, ahlaki değerlerin yozlaşmışlığı; Almanya ve Fransa, uzun soluklu bir maratoncunun yorgunluğu; Bosna-Hersek, insanın içine akan tatlı hüznü; Kırım, mahzunluğu ve Bulgaristan ise Ortak Birliğin kıyısındaki sığıntı duruşu okuyucuya postalanıyor.
Ezcümle; Kâbe’de Aşk, Kudüs’te Hüzün’den sonra dünya coğrafyasından Umut toplamaya çalışılıyor bu mektuplarda.
Keyifli okumalar…