Tahsin`i kıskanması değil miydi onu umutsuzluğa düşüren. Buse`nin kendisine hayal gibi gözükmesi ve hiç elde edemeyeceği özgürlüğe olan uzaklığı.  “Özgürüm” diye sevindiği günü hatırladı. “Maaşım var, artık özgürüm.” Hemen kafasına bir sopa yemişti.
“Sus! Maaşın kadar özgürsün, bunu unutma, elde etmek isteyip de asla ulaşamayacağın o kadar çok şey var ki, hemen havalara girip mutluluk naraları atma” demişti hayat.

Gönül Doğan’ın kaleminden şimdinin içinden akan bu roman, size kendi hayatınızı sorgulatıyor. Su gibi akıcı diliyle size bambaşka bir dünyanın kapılarını aralıyor.