“Siz, bize inandınız ve güvendiniz. Bize umut olmayı, başarabilmeyi daha da önemlisi kardelen olup korkuları korkutmayı öğrettiniz. Şimdi bizi bırakıp da niye gittiniz? Ben gitmedim, beni yolladılar dediğinizi duyar gibiyiz.” Ne değişti? Ne düzeldi?

Milletin sırtından kambur mu kalktı? Yoksa katsayı mağduru olmanın yüreğimize açtığı yaralar kabuk mu bağladı? Hangisi öğretmenim? Söyleyin bize, hangisi?

Hiç birisi… Koridorlarımız sizin yokluğunuza, bizim katımız nöbette olmayışınıza, gözlerimiz sizi görmemeye alıştı belki. Lakin kocaman meslek liseliler dediğiniz bizler, sensizliğe asla alışamadı öğretmenim. Alışamayacak da…

“Kocaman Meslek Liseli Öğrencileriniz”