TIMARHANEDEYİM Tımarhanedeyim ben sevgilim. Bazen, Sultan suyu olur çağlarım. Bazen, Everest’e çıkar haylarım. Sonra, Ağrı dağında poyraz olur gürlerim. Bir efsaneyim işkence hanedeyim. Bazen İbrahim, olurum, Bazen de İsmail Gökhan Edge olur çağlarım. Bugün deli, akıyor yüreğim. Akarım ben sarp kayalıklardan aşağı. İçimden fırtınalar kopuyor. Bu fırtınalar beni Kaf dağında öldürecek. Ben, Soma maden işçisi kadar yorgun, Ahmet Arif dizeleri kadar duygu yüklüyüm. Bıraksalar ağlayacağım sevgilim. Bırak beni, Ben kendi halimle kalayım. Bırak beni, ben kendi içimde öleyim.