Kimliği meçhul bir mütercim-şârihin III. Murad döneminde kaleme aldığı en-Nush bi’s-sünne li-imâmi’l-ümme doğrudan muhatabı padişah olacak ‎şekilde kaleme alınmış bir hadis derlemesi ve bu hadislerin tercümesi ile sınırlı bir şerhinden ‎ibarettir. Toplam yetmiş hadis içeren risalenin ilk on beş hadisi adalete dairdir. Bu kavramı takip ‎eden diğer hadisler sultanın/halifenin ehemmiyetine ve eriştiği makama Allah’ın ‎takdiriyle/lütfuyla geldiğine, sahip olması gereken ahlaki-siyasi erdemlere, reayaya karşı vazifelerine, dikkat etmesi gereken şer‘î sınırlara ve bu ‎sınırlara riayet etmediği durumda karşılaşacağı dünyevi ve uhrevi cezalara, sadık ve hayırlı bir vezir ‎edinmeye ve belli belirsiz bir vurguyla da olsa, Allah yolunda cihada çıkmaya ilişkindir.

‎XVI. ve XVII. yüzyıl bazı ıslah risalesi yazarlarının III. Murad ve dönemiyle ilgili olumsuz ‎yaklaşımlarının aksine kimliği meçhul mütercim-şârih, önceki dönemlerde Osmanlı düzeninde ‎ortaya çıkan kısmi “bozulmanın” bu dönemde düzelmesine yönelik ümitvar olduğunu beyan ‎ederek sultanı verdiği nasihatler doğrultusunda davranmaya davet eder.‎