24 Haziran 2019 Kendi hayatımla ilgili karar verdiğim gündü. Malesef hep başkaları için yaşadım. İçimdeki devrimciliği, okuma isteğimi, birileri hep bastırdı. Toplumun yumruğu tepemden hiç inmedi. Kadın başına utanmıyor musun? edepsiz, utanmazlarla hep dışlandım. Bunu yapan da yine hemcinslerim, yani kadınlardı. Anam, bacım herkes.. Bedenimden, kafamdan fışkıran okuma isteğimin, kitap yazma isteğimin önüne geçemiyordum. Neden geçeyim ki? Okumanın yaşı, zamanı varmı? Yok, o zaman vira Bismillah... Bu zamana kadar hep başkaları için yaşadım. Bundan sonra kendim için yaşayarak ama bir ay ama bir yıl sonunda bu yolculuktan mutlu olacağım. Nadide Hayatlar.