Bu toplama yazıların ilkiyle ikincisi arasındaki zaman dilimi neredeyse 25 yıla uzanacak. Diyeceğim şu ki; Sabri Ülgener hocamla olan fikir rabıtamı hiç koparmadım. Hatta aramızda zata mahsus müşterek bir mistik alanımız bile vardı. Ülgener bunu ima bile etmez, söylerdi. Hoca- talebe- usta- çırak ilişkisi bağlamında olan ruhi bağlılığımın ebediyete çevrilmiş olması elbette gücünü metafizik bir kaynaktan alıyordu. Öyle olmasaydı Sabri Ülgener`e dair yazdıklarımda daha bu girişin başlarında şikâyetçi olduğum sübjektiflik neden kalemime hükmetsin ki? Zorlama ile sübjektifliğini içeren satırların kuruluğundan ve soluğundan kısa düşeceğinden hiç kuşkum yoktur.