20. yüzyılın `fetih` paradigmaları, zaferin, kitleleri `yek ve yumruk` kılmaktan geçtiğine inanıyordu: İtalyan filozof Gramsci`nin metaforlarıyla ifade edecek olur isek, öngörülen hep `mevzi` savaşlarıydı, `manevra` savaşları değil. Oysaki bugünkü ihtiyaç tam aksi yöndedir. 21. yüzyıl, manevra savaşlarının yüzyılı olacaktır. Bir başka deyişle, politik/sivil toplumun fethi, siyasal partiler ya da sivil toplumun örgütleri etrafında mevzilenen `kütle-adam`larca, kuru kalabalıklarca değil, seçkin `akıncı` birlikleriyle gerçekleşecektir. Söz konusu akıncı-aydınlarca fethedilmesi öncelikli olan `toprak` ise, zannedildiği gibi ,`siyaset` değil,
`kültür`dür. Gayet tabii Ülkücü-Türk milliyetçileri de, özetin-özeti olarak sunduğumuz bu taktik/stratejik gereklilikten `muaf` değildir. Bizlerin -entelektüel anlamda- `gündelik siyaset` merkezli `rozet kimlik`lerden, kendi kendine yeten bir `kültür ve dava adamı` kimliğine geçiş yapmamız, bugünün dünyasında artık yadsınamaz bir zarurettir. Bu kitap ise, sadece ve sadece bu zaruret halinin farkında olanlar içindir.

Franz Kafka, `Hayattan, nispeten kolayca, hayl, kitap çıkarabilir kişi; oysa kitaplardan az, azıcık hayat çıkarılabilir` der. Bu kitap da, Kafka`nın bu yargısına herhangi bir istisna teşkil etmez. Zira Ülkücü-Türk milliyetçilerinin akıp giden, devingen hayatlarından da hayli kitap çıkarılabilir; oysa İkbal Vurucu, Erkan Çakıcı ve bendenizin `parça tesirli` yazılarından müteşekkil olan bu kitaptan, Ülkücü-Türk milliyetçileri adına az, hatta çok az şey çıkarılabilir. Bu, hakikatin kabul ve ilanıysa, bir nevi `haddini bilmek`tir.