Uçurtmalar da severdi gökyüzünü, kuşlar da. Birisi özgür doğmuştu birisi köle. Uçurtma gök­yüzüne aşıktı, gökyüzü ise kuşa. Seven ve sevilen vardı en gökte. Birisi yerden yükselirdi diğeri gökten yere gelirdi. Bir seven vardı bir de sevilen. Hiç kimse tanımıyordu birbirini, birbirleri içinde yaşarken, birbirlerinden habersiz... Çünkü seven sevdiğinden başkasını görmüyor, bilmi­yordu. İşte tam da şimdi ‘Uçurtmalar da, kuşlar da severdi gökyüzünü. Birisi özgürdü, birisi köle.’ söylenir. İster bir kuş, isterse bir uçurtma. İkisi de gökyüzüne ait bir bütün.