Kim ister şâir olmak,

Mutlu olmak var iken...

Kelimeleri yontanlar çok iyi bilir ne kadar zor geldiğini düşünceye ve ruha. Büyük düşünenlere kelimeler dar gelir doğal olarak. Gömleği ne etmeli? Nasıl dikmeli?

Son sözümüzü söyleyene dek kelimelere tutunmak zorunda kalsak bile, az sözden çok anlam çıkarmaya gayret ederiz. Tabiatımız ve yaşadıklarımız bize bunu telkin eder. Şiir, buna en iyi cevap veren sanattır. Dilin mimarı olan insan, ondan muzdarip olan, yine insan. Evet, sözcükler bazen de anlamı kalıba sokar fakat sığmaz. Hiçbir derinlik, hiçbir yüzeysellik ile izah edilemez. Bu bağlamda, şiir yazmak aslında “eksik olanı, eksik olanla tamamlamaya uğraşmaktır” da diyebiliriz. Bu da içimizde saklı olanı, ukdeyi sürekli diri tutar...