ASO sesi kısılan. konuşturulmayan. yazmasına izin verilmeyen insanımızın mütevazi bir çığlığı olarak kabul edilmelidir. Fatma Köl bizi ASO ile gerçekliğimiz üzerine düşünmeye çağırıyor. Yaşanmış ve etkisi en az bir kaç kuşak sürecek olan yaralarımızı kollektif bir biçimde sarmaya davet ediyor.

Bunu zihinlerimize, bedenlerimize dayatılan sınırları tanımayarak yapıyor.

Yalın ve akıcı bir dil ile yapıyor.

...

Dive ASO weki qirineke dilnizm a meriven me en dengxisti, nıvisandına wan qedexekiri were qebülkirin. Fatma Kol bangi me dike ku em li ser rastiyen xwe bihizirin. Me vedıxwine ku jiyinen me û bırinen me en vebCıyi de bandora wan çend nifşan berdewam bıke, em bi awayeki bi hevbeşi bipeçin. Veya bi nepejirandina sinoren li ser hiş û bedena me ferzkiri, pek tine.

Bi zimaneki hesan û herikbar dike.