Sakarya`daki telefon kulübesine girdi.

Az sonra olacak bir cinayeti semt bildirmeden haber verdi ve ahizeyi yerine bırakarak jetonunu geri almadan kulübeden çıktı. Eve geldi. Akvaryumun yanına gitti, ışığını yaktı. Işık olmadan uyuyamazdı...

Oda her şey kadardı...

Evet, düşmüştü Levent Ölmedi fakat... Çünkü öldüğüne hiçbir zaman inanmadı Sedat.

Artık her şeyin farkındaydı. Zamanın tüm oyunlarının farkındaydı... Hayatın ne olduğunun farkındaydı... En önemlisi, oyunu bir şekilde sürdürmek zorunda olduğunun farkındaydı. Farkındaydı, çünkü zamanıyla oynuyordu hayatın..