Tükendi
Adil, İstanbul`un methini çok duymuştu. Görmek arzusuyla yanıyordu. Büyüyünce belki görecekti ama, o zamana kadar beklemesi imkansızdı. O, her düşündüğünü hemen yapmak isterdi. Hazır okullar tatilde iken şöyle bir İstanbul`a kadar uzanabilirdi.