19. yüzyılda Ruslarla ve Yunanlarla savaşan Osmanlı Devleti, doğudan ve batıdan gelerek ülkesine sığınan Türk ve Müslüman grupları iskan etmenin telaşıma düşmüştü. Kırım`dan, Kafkaslar`dani Balkanlar`dan gelen kitlelerin yerleşimi, iaşesi ve uzun vadede karşılaşacakları güçlükleri tesbit etmek ve bu konuda gerekli tedbirleri almak için merkezi İstanbul`da olmak üzere ülkenin her tarafında "İskan-ı Muhacirin Komisyonları" açıldı.

İttihat ve Terakki Cemiyeti, bu komisyonlara işlerlik kazandırma ve faaliyet alanını genişletme teşebbüsünde bulundu. 1914 yılında iskan-ı muhacirin komisyonlarının bağlı olduğu İstanbul`daki müdürlüğün adı "Aşair ve Muhacirin Müdüriyet-i" olarak değiştirildi. Böylece müdürlük farklı bir kimlik kazandı. Bu yeni oluşuma bağlı olarak faaliyetleri ve ilgilendiği alanlar farklı bir mahiyet aldı. İlk dönemlerinde yalnızca göçmenlere ait bir teşkilatmış gibi görünen müdürlük, bu aşiretler ile de ilgilenmeye başladı. Müdüriyete bağlı olarak "İskan, hey`et fenniye, sevkiyat ve aşair şubeleri" teşkil edildi. Ülkede göçmenler, aşiretler, iskan politikaları hakkında raporlar ve tetkik eserler yayımlayan müdüriyet, yerli araştırmacılar yanında batılı bilim adamlarından da yararlandı. "İskan-ı Muhacirin", "Türkmen Aşiretleri" gibi çalışmalar bunlardan bir kısmıdır.