Türkiye’nin bugün geldiği nokta tam bir demokrasi krizi olarak adlandırılabilir. AKP’nin iktidarı kaybetmesinin Türkiye’nin bu demokrasi krizinden çıkması için yeterli olacağını düşünmemek gerekir. Türkiye’nin demokrasi krizinden çıkabilmesi için Türkiye’de barış ve demokrasiden yana olan bir projenin toplumda hegemonik bir pozisyon kazanması gerekir.

Ben krizin yoğunlaşarak sürdüğü bir ortamda krizde içinden geçilebilen dinamiklerin Türkiye’deki değişik siyasal grupları yeni bir demokrasi projesi üzerinde uzlaşma noktasına yakınlaştırdığı kanısını taşıyorum. Bu uzlaşma noktası aynı zamanda yeni Türkiye’nin önünü açacak yeni bir siyasal kültürün gelişme yolunun açılması demek olacaktır.