Bugüne kadar İmam Hatip okulları üzerine yapılan sosyolojik çalışmaların ana öznesi İmam Hatip öğrencilerinden ziyade mağduriyetler, problemler, siyasallaşmış sorunlar, ideolojik, perspektifler, ön yargılar olmuştur. Bu çalışmanın dikkate değer farkı ise öğrencilere yönelik bir eğitim projeksiyonu tutmak, eğitim imkânları, kapasiteleri, beklentileri, görünenleri, mevcut koşulları vb. gibi başlıkları incelemeye almaktır. Elbette bu başlıklardan hariç ‘İmam Hatip’li Olmak’ şeklinde betimlediğimiz ve bir kimlik unsuru olarak öğrencilerin içselleştirdiği bir bağlamı da anlamak olmuştur. Bu bağlam, Türkiye’de siyasallığın eğitim düzeyinde en dikkate değer vurgularını taşıyan, zaman zaman ideolojikleşen tutumlarına işaret etmektedir. Ancak korkulan yahut yüceltilen bir ideolojik kimlik olmaktan uzakta naif bir öğrenci kimliği olarak kavranması gerekliliğine odaklanmıştır