1960 ve 1980 yılları arasında, Türkiye’de halkla ilişkiler tarihini farklı perspektiflerden ele almayı amaçlayan bu çalışma, halkla ilişkilerin kurumsallaşma sürecindeki gelişimini akademi, kamu yönetimi ve özel sektör alanları üzerinden izleyerek, kişiler, kurumlar ve bağlamlar bütününün bir ürünü olarak bu alanın nasıl yapıldığını ortaya koymaktadır. Türkiye’de 1960’lı yılların katılımcı, 1970’lerin ise tanıtımcı anlayışına sahip planlı kalkınma söyleminin halkla ilişkiler alanının kurumsallaşmasına nasıl uygun bir zemin hazırladığını ortaya koyan çalışma, bu yanıyla da Türkiye’deki toplumsal gelişmelerin alan üzerindeki etkisini berraklaştırmaktadır. Alanın öncüleri olarak görülebilecek pek çok isim, kendi meslek pratiklerine ilişkin anlatılarıyla bu kitabın ortaya çıkmasında önemli bir katkı sağlamıştır. Bu kitapta halkla ilişkiler alanıyla akademik olarak ilgilenen ya da mesleki olarak bu alanda faaliyette bulunan ve alanın olanaklarını genişletmeye çalışan, Prof. Dr. Nermin Abadan Unat, Prof. Dr. Metin Kazancı, Prof. Dr. Alâeddin Asna, Prof. Dr. Nuri Tortop, Prof. Dr. Yücel Ertekin, Doç. Dr. Birkan Uysal, Ayşegül Dora, Betûl Mardin, Canan (Usman) Reeves, Ahmet Ramazanoğlu, Ergüder Tırnova, Sancar Maruflu, Birten Gökyay, Altemur Kılıç gibi öncülerin yanı sıra, yolu bir şekilde halkla ilişkilerle kesişen Suna Banguoğlu, Hıncal Uluç ve Halit Kıvanç gibi isimlerin anlatıları, halkla ilşkiler tarihinin daha önce paylaşılmamış geçmişini okuyucuya sunmaktadır.