Bir doktora çalışması olan Türkiye’de Dindar Burjuva ve Kadın, İslamcı söylemin 1980’lerden itibaren yaşadığı değişimin genel hatlarını ve bunun kadınların yaşamındaki görünürlüğünü ortaya koymaya çalışmıştır. Bu yönüyle çalışma, yaşanan değişimi kendi konu alanına sığdığı oranda ele almıştır. İslamcı yaklaşım, iktidarlaşma ve merkezle bütünleşen süreciyle birlikte bir dönüşüm yaşamıştır. Bu açıdan bakıldığında modernizm ve kapitalizmle olan sorunlu ilişkisini bireyselleşen bir İslamcılık yaklaşımıyla aşmış görünmektedir. Kadınlar, yaşanan bu değişimin en önemli aktörleri olarak tanımlanabilir. Bunun en önemli görünürlüğü kadınların giyim ve tüketim pratikleri üzerinden okunabilmektedir.

Kadınlar, gittikleri konserler, kafeler, moda evleri, kullandıkları arabalar ve tüketimde tercih ettikleri markalar aracılığıyla kamusal alanlarda yeni İslami yaklaşımın görünür yüzleridir. Bu yönüyle muhafazakâr/dindar kadınlar İslamcı yaklaşımda değişimin en önemli temsilcileridir. Çalışma kapsamında farklı meslek ve gelir düzeyine sahip muhafazakâr ve dindar kadınlarla yapılan mülakatlar, konunun ayrıntılarını göstermesi bakımından önemlidir.