Bütün dünyada olduğu gibi Türkiye’de de sinema boş zamanı doldurma ve eğlence aracı olarak algılandı. Oysa devletler ve siyasetçiler sinemayı toplumları kontrol etmek, istedikleri kültürü, düşünceyi, ideolojiyi ve inançları dayatmak için kullandılar, kullanıyorlar. Sinemada, eğlence adı altında propaganda ve algı çalışmaları sistemli yapılarak toplumlar eğitilerek bir değişim ve dönüşüme tabii tutuldu…

Türkiye sineması da kendine düşen propaganda ve algı operasyonlarında ciddi çalışmalara imza attı, atıyor. Türkiye’de sinema, Türkiye’nin batılılaşması ve Kemalizm’in yaygınlaşmasını kolaylaştırma görevi üstlendi. Yıllarca aynı alt metinler ve kurgularla toplumu yönlendirmeye ve siyasi gelişmelerden uzak tutmaya çalıştılar. 

Bu kitap, Türkiye sinemasının cumhuriyetten bugüne toplumda oluşturmaya çalıştığı algı çalışmalarını bütün detaylarıyla incelemektedir.