Türkiye ekonomisinde son yıllarda yaşanan yapısal dönüşüm süreci, sektörel yapıyı da dinamik bir şekilde etkileyerek, ekonominin üretim yapısını yeniden şekillendirmiştir. Bu dönüşümün sacayakları, toplam üretim ve istihdam içindeki payı hızlı bir şekilde azalan tarım sektörü, bunun karşısında ağırlığı artan hizmetler sektörü ve arzu edilen olgunlaşmayı sağlayamayan sanayi sektörü olmaktadır. Bu dönüşüm dinamiklerinin ortaya çıkmasında 2000’li yılların başlangıcında yaşanan krizler ve bu krizler sonucunda uygulanan politikaların rolü önemli olmaktadır. Çalışma sonunda elde edilen bulgular, yaşanan dönüşümün sektörel yapıda ortaya çıkan değişimin çok ötesinde, üretim faktörlerinin bileşimi, uluslar arası ticarette uzmanlaşma biçimi, işgücü piyasasının yapılanması, polarize bölgelerin daha da güçlenmesi vb. birçok güçlü makroekonomik etkileme kanallarına sahip olduğunu göstermektedir.