Dil, gerçek dünyanın, dilin saymaca birimleri ile yeniden kurulmasıdır. Dil, insana, ait olduğu gerçek dünyadan ayrı ve onun yasalarına bağlı olmayan yapay bir dünya kurma ve tabiata tarihi katma imkanı veren bir saymacalar sistemi ve ses-anlam ilişkisi bütünüyle nedensiz olan, seslerden örülü ortak eğretilemeler toplamıdır.

Gerçeklik, değiştirilemez, yinelenemez ve biriktirilemez; fakat gerçekliğe işaret eden ve tabiatın yasalarına bağlı olmayan bu yapay göstergeleri biriktirmek mümkündür. Dil, dünkü ve bugünkü kişilerin beş duyu algılarını ve dil yoluyla elde ettikleri bilgilerini, ortak saymacaları içinde biriktirerek, biyolojik bir varlık olan insanı ve üyesi bulunduğu toplumu tarihsel bir varlık haline getirir.

Ses ve söz, yeryüzündeki tüm insan başarılarının temelini oluşturur. Ses ve söz, insana, gerçekler dünyasının yanıbaşında, bütünüyle toplumsal saymacalardan oluşan yapay bir dünya kurma imkanı sunar. Dil dediğimiz bu yapay dünya, bireyin veya ait olduğu toplumun biyolojik varlığı dışındaki her şeyidir. Dil, insanoğlunun hem ürünü hem de üreticisi olduğu tek alandır ve her konudaki insan başarılarının temelidir. Bütün insanların dile karşı ilgili oluşlarının nedeni de budur. Dil ile ilgili söyleyecek bir şeyleri olmayan insan yok gibidir.