Türk Müziğinde sazlar, tek sesli bir müzik içersinde, hep toplu icrada ve çoğunlukla insan sesine eşlik etmiştir. Dolayısıyla icra tekniği (üslup) gelişme gösterirken, sazların yapıları üzerinde çok durulmamıştır. Gelenekte enstrümanın karakterini ortaya çıkaran genelde taksim olmuştur. Ancak değişen kültür yapısı ve müzik konusunda artan akademik ve deneysel çalışmalarla bazı enstrümanların geliştirildiği görülmüştür. Bunlardan biri de 3 telli kemençeden geliştirilen 4 “Kemençe Beşlemesi”dir. Bu ailenin bir bireyi olan alto kemençe (nedense) müzikal açıdan ele alınarak yapılmış bir bilimsel incelemeden yoksun bırakılmıştı. Bu eksikliği gidermek amacıyla, çalışmanın dördüncü ve beşinci bölümleri Alto Kemençe’nin fiziksel ve icra özelliklerine ayrıldı. Bu çalışmada Kemençe’nin tarihi de ihmal edilmeyerek ulaşılabilen tüm kaynaklardaki bilgiler değerlendirildi ve yeniden ele alındı. Alto kemençe Türk müziğinde önemli bir konu ve problem olan transpozisyon sorununa imkânları açısından çok rahat cevap verecek bir çalgıdır. Ve bu özelliği ile Türk müziğinin belki de en önemli yaylı çalgı olma şansı olan bir enstrümandır.